Desse to bøkene er fulle av sprø humor, slik dei forrige var det. Det er særleg spelet mellom den slapstick-prega handlinga og den tørre, knappe teksten som gjer bøkene så morosame. Enten sauene skal ut og ro eller dei skal støvsuge, hender det alltid noko uventa, og det går som vanleg godt til slutt - sjølv om dei to hovudpersonane ikkje heilt skjønar korleis. Bileta er enkle og tydelege, i dempa, men klåre fargar. Teksten er tydeleg og lettlest. Desse bøkene er gode til høgtlesing. Samlaget, 2002.
