Alexander L. Kiellands (1849-1906) romanform har blitt sett på som mønstergyldig for realismen i 1880-åra. Jan Inge Sørbø stiller i denne boka mellom anna spørsmål om kva som eigentleg ligg i omgrepet realisme. Forfattarane frå denne perioden meinte dei skreiv bøker som spegla det verkelege, som var sannsynlege og nærare reportasjen enn tidlegare periodar. Sørbø spør om Kielland snarare var melodramatikar, og peikar på melodramatiske innslag i Kiellands arbeid. Sørbø søkjer å kartleggje eit melodramatisk mønster med utgangspunkt i Garman & Worse. Han analyserer óg Arbeidsfolk, Gift, Sankt Hans fest og Jacob.
